A sheep's meal

Ons brein is driedelig. We hebben een reptielenbrein, een menselijk brein en een zoogdierenbrein, dat ik ons schapenbrein noem. We nemen de meeste beslissingen met dit brein, terwijl het alleen op korte termijn denkt en zich vooral laat leiden door emotie. Laten we ons schapenbrein beter leren kennen en het gebruiken om te ontspannen. Wat maakt dat schapen daar zo goed in zijn?

In het kader van een residency van Derde Wal LAB verbleef ik samen met Lola Bezemer, Carmel Klop, Ide André, Kasper van Moll, Domas van Wijk en Maarten Bel acht dagen bij de Nijmeegse stadsnomaden. Aan het eind van de week presenteerden we nieuw werk op Festival De Oversteek.

Tijdens de residency sprak ik met herderinnen Joyce Scheidemans en Marion Teeuwen over hun vak, de levenswijze die daarbij hoort en de redenen waarom zij hiervoor hebben gekozen. Ik raakte geïnspireerd door het grote nut van schapen binnen de ecocultuur van het landschap en door de respectvolle manier waarop Marion en Joyce leven met hun omgeving.

Aan de Bemmelse dijk, in de wei van het Doornikshof van Joop Koopman en Ineke Zaalmink, kwam de ervaring A sheep's meal tot stand en bij Smitjesland in Bemmel mocht ik het werk Blue sheep of the herd realiseren.

Schapen lijken weinig zorgen te hebben, ze zijn tevreden. Het voedsel groeit om hun heen en wordt meditatief vermalen. Een lui en lekker leven zonder iets of iemand tot last te zijn, kunnen we daar niet wat van leren?

A sheep’s meal bestaat uit een lunch die bezoekers in de wei tussen de herkauwende schapen kunnen nuttigen. De lunch is zorgvuldig samengesteld uit streekproducten en wildgeplukte ingrediënten. Alles dat de deelnemers aten, kon ook door de schapen worden gegeten.

Op Festival De Oversteek was de lunch gemaakt van: meergranen brood van Streekbakker Jorrit, zelfgemaakte brandnetelpesto geplukt bij de Stadsnomaden, wildgeplukt zevenblad, schapenkaas van Landwinkel de Woerdt, honing van lokale imkers en wildgeplukte chichorei: een blauw bloemetje dat voor schapen een natuurlijke wormenkuur is.
Kinderen vonden het ook leuk om een appeltje uit de boomgaard van het Doornikshof te delen met een schaap.

Iedereen die de wei wilde betreden, werd genummerd. In totaal namen bijna 100 mensen deel aan de experience.

Joop Koopman intervieuwde mij voor zijn column 'Nomaden in Lent' in het magazine Lentse Lucht. Lees het op pagina 3.